Folk i gravferd
Bestefar min, Ananias Nordbotten, døydde våren 1943 og vart gravlagd 6. mars. Etter jordfestinga var gravferdsfolket samla i Sletten [gardsnamn] til middag med sosekjøt som vanleg var ved gravferder på den tida. På slutten av middagen høyrde vi ein eksplosjon ute i skipsleia og mor kom fort inn og sa at eit skip hadde gått på mine, innom og sør for Olaskjeret.
Fossrodde for å hjelpa
Middagen fekk ein brå slutt. Ein del av karfolka sprang frå matbordet og rett til sjøen, løyste båtane og fossrodde ut for å sjå om det var folk som trong berging. Mannskapet hadde imidlertid kome seg om bord i ein dykkarbåt som fartyet hadde på slep. Dei var berga, men korleis dei kom seg vidare kan eg ikkje minnast. Seinare fekk vi greie på at det var D/S «Engøy», sannsynlegvis ein båt som dreiv med dykkaroppdrag sidan den hadde ein dykkarbåt på slep. Det vart ogso berga opp ein del utstyr som tydde på dykkararbeid.
Vraket teke opp i deler
Der fartyet sokk var det så grunt at mastetoppane stakk opp av sjøen. Ei tid seinare kom det eit bergingsfarty som skulle fjerne vraket. Korleis det vart gjort, er borte frå «harddisken» min. Eg veit dei arbeidde med dykkar, for bergingsfartyet – Sterkodder, kanskje - brukte tåkeluren ofte for å varsle skipstrafikken om å seinke farten når dei passerte. Det var det nok ikkje alle som respekterte, i alle høve ikkje dei tyske krigsfartya som traffikerte nord-sør i leia. Sannsynlegvis vart vraket knust og teke opp stykkevis. Det er vel mogeleg at det enno ligg vrakdelar igjen ute på Sørbottsflua.
Smått med opplysningar om forliset
Trygve Nordanger nemner så vidt «Engøy» i boka si Lang kyst, men det er sparsomt med opplysningar om hendinga. Nettsida Warsailors har heller ikkje meir on hendinga enn at «Engøy» gjekk på ei mine i «Sunnfjordleia». Nettsida Skipet.no opplyser at mina var lagd ut av den norske MTB-619, under kommando av Lt. Ch.O. Herlofson, 23. februar 1943.
Fartøyhistorikk
DS «Engøy» hadde ei lang og omflakkande historie bak seg då slutten kom i «Sunnfjordleia», laurdag 6. mars 1943. Fartøyet vart bygd som jekt i Steinkjer år 1882. I 1909/1910 vart jekta ombygd og fekk innsett dampmaskin, og nå med namnet «Norma». «Engøy» hadde vore innom mange eigarar før Stavanger Skibsophugning kjøpte fartyet år 1937, ga båten namnet «Engøy» og etter alt å døma brukte «Engøy» som hjelpefarty i verksemda si.
Ei salsannonse i Norges Handels- og Sjøfartstidende, 10. oktober 1919 inneheld mange historiske fakta, og skriftet Skipet, 2-2014 har kronlogisk ordna historikk.
