Hompedalen 2003
Stølen Hompedalen på ca. 750 m o.h., ligg på nordsida av Hompedøla, ved enden av ryggen mellom Kvernadalen og Hompedalen. Eit kort stykke nedom stølen er det godt utsyn mot heile Myklemyrgrenda.
Det står tre sel; to i rimeleg god stand, det tredje merka av forfall. Elles er det to hustufter, og eit do.
Stølsvegen
Stølsvegen tek av frå Myten heilt sør på Myklemyr, følgjer herifrå den gamle hovudveg-traséen nesten ned til det høgaste punktet på Haukåsen, tek så av og går vidare i sørvestleg retning skrått opp til Skardet på ca. 600 m o.h.. Her dreier vegen i nordvestleg retning, held fram skrått oppover og kjem fram på søre kanten av Hompedalen, går vidare i ein boge tvers over dalen fram mot stølen på nordsida. Dette var buforvegen og kløvjevegen. Men dei hadde også ein snarveg som gjekk meir beint opp frå Myten på nordsida av Hompedøla.
I 2003 er stølsvegen godt opptrakka og lett å følgja. To stader er han merka med retningsskiltet HOMPEDALEN.
Godt beite
I Hompedalen er det brattlendt med berg og sva, stein og urer, men framfor alt er her gode beite langt oppover mot den sør-nordgåande fjellryggen mellom Jostedalen og Tunsbergdalen. Dei kunne ha 25 - 30 kyr på beite her og 150 geiter. Dessutan hadde fleire budeier med seg gris, noko stadnamnet Grisahilleren like ved stølstråi er eit talande vitnemål om.
Dei støla på Hompedalen frå om lag 10. juli til fyrst i september, og heldt på med stølsdrift til inn på 1950-talet.
Femti år seinare er det sett opp ein saltstein attmed sela, for sauer på sommarbeite.
Vanskeleg med ved
Sidan heile Hompedalen ligg over tregrensa var det mykje arbeid med å skaffa fram stølsved. Dei skoga i i liene nedom stølen, men med tida vart vegen til veden stadig lenger og tyngre. Siste åra brukte dei drageline for å få veden fram til stader der det var råd å ta seg fram med vedbørene på ryggen.
Elles kan det sjå ut som dei også prøvde seg med torv som brenne. På stølsområdet er nokre små myrar der det er tydelege merke etter torvskjering.
