Flotte faldestrukturar i bandgneis er komne til syne i vegskjeringane langs den nye vegen på Toftøyna, like nord for krysset til Vik. Slike strukturar gir eit dramatisk bilete av dei sterke kreftene som ein gong var i sving djupt nede i jordskorpa. Liknande falding finst fleire stader i gneisane vest og nordvest for Bergen, i område der gneislaga no står på høgkant. Faldingane er resultat av rørslene i berggrunnen på slutten av den kaledonske fjellkjedefaldinga. Då låg desse laga på store djup, der dei vart stilte på høgkant og klemde saman i fine faldingar. Som oftast ligg laga nokså flatt i Øygarden, med eit svakt fall mot aust.
Det vesle høgdedraget på biletet stikk opp fordi laga står på høgkant. Den nye vegen skjer på tvers av faldingane si lengderetning. Mørke amfibolitt- og biotittlag sammen med lyse gneislag gjer faldingane synlege. (Svein Nord)
This little mountain in the picture sticks up because the layers are tilted on their sides.
Det vesle høgdedraget på biletet stikk opp fordi laga står på høgkant. Den nye vegen skjer på tvers av faldingane si lengderetning. Mørke amfibolitt- og biotittlag sammen med lyse gneislag gjer faldingane synlege. (Svein Nord)
Toftøyna
FALDINGAR: NATURENS KRUSEDULLAR
Centimetertjukke lag falda saman i gneis. (Haakon Fossen)
- Johns, C. J. 1981. The geology of northern Sotra; Precambrian gneisses west of the Bergen Arcs, Norway. Ph.D.avhandl., Bedford College, Univ. of London.