Ei strandeng er ei slak strand med engvegetasjon på lausmassar. Om dei frå naturens side alt er små, har desse særmerkte økosystema mange stader vorte endå mindre eller totalt slukte av jordbruk eller utbygging. I fjordane er dei som er att, oftast å finna i brakkvassområde på delta.
I Ulvikapollen blir den ytre sona av vegetasjonen overfløymd av tidvatnet. Her veks fleire vanlege strandplanter, som saltsiv, fjøresivaks og strandkryp. På den finkorna botnen er det mengder av den sjeldsynte arten liten vasskrans. Andre uvanlege planter er pollsivaks og to artar havgras. I tidvassona er det frodig sumpvegetasjon, med mellom anna sverdlilje, fredlaus og mjødurt.
Dei fleste fuglane bryr seg ikkje stort om dei sjeldne plantene, bortsett frå at ender og gjæser gjerne beiter på havgraset. Ulvikapollen er ein god hekkeplass for vadefuglar som vipe, raudstilk og enkeltbekkasin. Også eit tjeldpar eller to hekkar på strandenga. Silanda hekkar lenger ute i fjorden, men kjem til pollen med ungane. Området produserer rikeleg med insekt, som ofte lokkar svermar av svaler og tårnsiglarar til næringssanking over vassyta. Tårnsiglarane er truleg langvegsfarande – næraste kjende hekkestad er på Vossavangen.
Det er i trekktidene flest fuglar vitjar Ulvikapollen. Mange ender finn rasteplass her, og periodevis sleng det òg innom ein flokk kanadagås, som fartar omkring i fjordane i Indre Hardanger. Dei grunne strendene er gode fiskeplassar for gråhegren. Aller mest talrik her er fiskemåsen. Måsar frå fjern og nær samlast gjerne i Ulvikapollen med von om ein velsmakande middag.
Ved planteskulen søraust for Ulvik sentrum er det bygt ei lita bu med fri tilgang for publikum. I bua vil du finna informasjon om reservatet, samstundes som du står tett innpå somme av fuglane. Er du heldig, får du kanskje auga på ein sjeldan art. Ulvikapollen er nemleg ein av dei stadene i Indre Hardanger der sjeldne fuglar oftast dukkar opp.
