Kråkenesbygda får sin første veg
I 1906 løyvde kommunestyret i dåverande Selje kommune 1/5 av kostnadsoverslaget på 3600 kroner for å opparbeida veg frå kaia i Kråkenes til Jakob A. Kråkenes sitt tun. Vilkåret for løyvinga var at fylket løyvde 1/5 og dei interesserte partane, gardbrukarane, betalte resten. Kommunen vedtok å overta vedlikehaldet når vegen stod ferdig. Vegstykket var omlag 1,5 km. Vegen var sett opp i vegplanen av 1906 som bygdeveg utan statstilskot, og fylkesmannen bad i si innstilling om at fylket løyvde 3/10 frå fylkesvegkassa.
Krav om veg til Kvalheim
Vegen hadde stor betydning, ikkje berre for Jakob A. Kråkenes, men og for dei andre sju bruka på Kråkenes. Sjølv om løyvinga frå fylkesmannen vart mindre enn forventa vart vegen bygd ferdig i 1908. I 1919 kravde kommunen at vegen skulle byggjast vidare til Kvalheim, men det skulle ta fleire år før vegen kom.
Veg i staden for hamn
I 1930-åra var det planar om å byggja hamn på Kråkenes, men folk der ville heller ha veg. Hamnemidlane vart difor nytta til å byggja veg frå Kråkenes til Kvalheim. I tillegg fekk dei tilskot frå vegfondet i fylket. Også folk på staden betalte eit stort tilskot til vegen. Vegarbeidet byrja 10. september 1935. Tyskarane sette og opp ein radarstasjon på Kråkenes i mars 1942. Det gjorde at vegarbeidet til Kråkenes vart forsert fram slik at dei kunne køyra vegen i 1941. Etter krigen vart vegarbeidet teke opp att, og vart avslutta 11. november 1950. Vegen var eit stort framsteg for den vesle bygda, men det var eit skor i gleda. Det var vanskeleg å halda vegen open i snøvêr. Folk i Kråkenes søkte på 1960-talet om midlar til å utbetra vegen og til snøsikring, men ingen midlar kom. Stengd veg var noko ein måtte rekna med vinters tid i svært mange år. Kråkenesvegen vart ikkje prioritert.
Ein farleg snøstorm
Store delar av vegen låg i vanskeleg terreng, særleg dei 2,3 kilometrane frå Kråkenesfjellet til Kråkenes. Her var det vanskeleg å brøyta vegen. På 1960-talet budde det nær 80 menneske på Kråkenes. Anders Kråkenes var ein av dei som var ute i hardt ver ein vinterdag oppe på fjellet. Han hadde med seg den 8 år gamle sonen sin, og ein eldre mann, då han køyrde seg fast i ei snøfonn. Ingen av dei var kledde for å vera ute i slikt ver, men etter fem timar greidde Anders og sonen å nå fram til folk. Den eldre mannen vart sitjande i bilen, då han ikkje greidde å gå i snøstormen, men hjelpemannskapa fekk redda han.
Endeleg ein sikker veg
Den gamle vegen over fjellet var nærmast ein kjerreveg, og var heller ikkje særleg brukbar som bilveg om sommaren. I 1989 godkjende samferdsleutvalet utbetringar og omleggjingar av vegen, stort sett langs eksisterande trasé. Vegen går delvis i ein ny trasé ved sida av den gamle. Frå Kråkenesfjellet og ned til Kråkenes vart det bygd ny veg. Heile strekninga er 6,8 km lang og 4 m brei. Kostnadene var 28 mill. kroner som vart finansiert med 20 mill. kroner frå fylkeskommunen og 8 mill. kroner frå staten. Anleggsarbeidet byrja i august 1993 på strekninga Movatn-Vardnebba. Vågsøy kommune utbetra og finansierte i tillegg 400 meter mot Kråkenes. Den 27. september 1997 vart den nye Kråkenesvegen opna av dåverande fylkesordførar Sjur Hopperstad.
The people of Kråkenes had made their own "ribbon" for the opening of the road, and one of the ingredients was an old salmon net. Even if salmon fishing no longer is an important industry at Kråkenes, the salmon net and the road symbolize new times and new challenges. At the ribbon cutting ceremony: Mayor Liv Henjum, chairman of the county council Sjur Hopperstad and chief road administrator for the county Lars Lefdal.
In this picture people of Kråkenes are gathered for the road opening on 27 September 1997. The chairman of the county council Sjur Hopperstad opened the road, saying that he felt sorry for people who did not have the safety implied in a decent road. He also stated that the economic framework for roads in the outlying areas was much too low.