Kva var det som drog folk ut hit, om att og om att gjennom 180 generasjonar? Svaret finn vi i avfallsdyngjene – eller rettare sagt i dei ørsmå beinrestane som fanst somme stader i oskelag og eldstader. Svært mange av dei beina som kunne bestemmast, var av fisk. Mellom pattedyrbeina dominerer sel og oter, og i fuglematerialet finst berre sjøfugl.
Funna syner at til alle tider har den fiskerike straumen lokka til seg både folk, dyr og fugl – som han gjer i dag. For Fosnstraumen er ein av dei beste fiskeplassane i Nordhordland. Det vart funne mange reiskapar og reiskapsrestar av stein på buplassen, og ei mengd med avfall frå tilverking av reiskap, om lag 230 000 gjenstandar i alt.
I det eldste laget, heilt på botnen av buplassen, fanst små, primitive flintøksar og pilespissar frå det første kystfolket. Dei slo seg ned ved straumen for nær 10 - 11000 år sidan. Men etter dei ser det ut for at staden vart gløymd og har lege langt på veg unytta i halvtanna tusen år. Kring 8500 år sidan kom eit anna folk til Kotedalen og oppdaga den rike matkjelda. I dei neste 3600 åra steig det rett ofte opp røyk frå buplassen i skogkanten ved Fosnstraumen.
Kring 2800 år f.Kr. – på den tid dei første store pyramidane i Egypt vart bygde – vart Kotedalsbuplassen nedlagd for godt. Dei fiska nok framleis i straumen, gjerne like mykje som før, men no låg buplassane andre stader. Heretter var det omsynet til åkerland og beitemarker som avgjorde kvar det var best å bu. I Kotedalen er det ein merka steinaldersti.
