Då dei dramatiske hendingane gjekk føre seg, låg det som no er overflata, fleire kilometer nede i jorda. I dag ser vi restar av steinsmelta (magmaet) som fylte sprekkane i jordskorpa.Magmaet følgd helst dei mange steile forkastingane langs kysten, soner som dannar dalar, sund og fjordar med nordleg eller nord-nordvestleg retning. Dette sprekksystemet må ha strekt seg svært langt nedover i djupet. Magmaet kom nemleg frå over 50 kilometers djup (mantelen) og har trengt seg tvers gjennom jordskorpa på veg mot overflata. Magmaet som vart att i sprekkane, kan ein finna som gangar av diabasbergartar, det vil seia finkorna basiske størkningsbergartar.
Nær hundre slike gangar er funne frå Sund i nord til Sveio i sør. På neset ved kaien i Espevik kan ein sjå mange av dei mørke gangane. Her er dei òg aldersbestemte.Ved å studera isotopane til grunnstoffet argon har ein funne ut at dei er rundt 220 millionar år gamle (frå triasperioden). Somme andre stader tyder aldersfastsetjingar på inntrenging også i permtida for rundt 250 millionar år sidan, mellom anna på Sotra. Dette er langt tilbake i tid, men gangane er likevel dei yngste bergartane på tørt land i Hordaland. Berre laga i den undersjøiske Bjorøytunnelen er yngre.
