Tunneldrivinga viste seg å bli mykje vanskelegare enn byggherren hadde rekna med. Hausten 1994 kom det til ein dramatisk situasjon. Då spruta saltvatn ut frå eit borehol, om lag to hundre liter i minuttet. Saman med vatnet kom laus sand og kolfragment inn i tunnelen. Det viste seg at tunneldrivarane hadde støytt på ei knapt 10 meter brei sone med lause restar av kol, sand, sandstein og konglomerat.
Om byggherren fortvila, så var oppdagargleda stor hos forskarane. Dei opptil 20 cm store kolfragmenta er restar av kollag som vart brotne opp av forkastingsrørsler etter at dei var avsette. Truleg fanst det ei trekledd kystslette i dette området i juratida. Nokre av kolfragmenta er identifiserte som delar av trestammer eller greiner, trestrukturen er delvis enno å sjå. I sandsteinane er det funne pollen og sporar som vitnar om delta- eller sumpvegetasjon. Det er òg funne mikrofossil av marine organismar.
Analysar av pollen og sporar viser at laga stammar frå sein juratid, og er mellom 155 og 160 millionar år gamle. Dei samtidige laga i Trollfeltet ligg mest flatt. Bjorøylaga er både stilt på kant og brotne sund på grunn av rørsler langs ei forkastingssone. Jordskjelva har kome i fleire omgangar, både før og etter at juralaga vart avsette. Like spennande er det at forhistoria kan fortelja oss at det kan bli nye skjelv i Vatlestraumen i framtida.