Langavassmyrane mot Langavatn. (Svein Nord)

Langavassmyrane looking towards Langavatn.

Langavassmyrane mot Langavatn. (Svein Nord)

Langavassmyrane

Langavassmyrane er  den rikaste våtmarka i fylket. Den grøne oasen ligg i eit steinete morenelandskap nokre timars gonge sør for Dyranut.

Det om lag 3 km² store deltaet i inste enden av Langavatnet er det fuglelivet som har gjort kjent. Ornitologisk er staden godt utforska. I Langavatnet finst ein god hekkebestand av alpine dukkender – eit samleomgrep som blir nytta om artane bergand, sjøorre, svartand og havelle. Ein annan andeart, toppand, har auka monaleg i tal på Hardangervidda dei siste tiåra, også som hekkefugl.

I Langavatnet har fuglane gode næringstilhøve med mykje marflo og skjoldkreps. Men ein del ender set livet til i fiskegarn. Garndauden er ekstra ille ettersom alle desse artane, med unntak av toppanda, i dag er uvanlege hekkefuglar i Sør-Noreg.

Vadefuglane er meir talrike enn dukkendene. Ei rekkje artar hekkar på Langavassmyrane, slik som den hektiske symjesnipa, som ikkje er å finna mange andre stader på Hardangervidda. Tidlegare var brushanespelet i juni det  mest spesielle for staden. På det meste var det sett 40–50 hannar på leiken, men brushannane og hoene, er no borte. 

 

  • Håland, A.; Byrkjeland, S. 1984. Ornitologisk statusrapport for Langavatn/Langvassmyra, Hardangervidda 1978–1984. Zool.Mus., UiB, Rapp. Ornitologi nr.18.
  • Øvstedahl, S. Hardangervidda. Natur, kulturhistorie, samfunnsliv. Fra et utvalg ved kongelig resolusjon 20.august 1971, NOU 14,1974.352 s.

Sjå også

Andre stader i kommunen