I 1997 slo ei åkerrikse seg til på eit frodig jorde. Åtferda kunne tyda på at ho kanskje kom til å hekka. Så sjeldan er dette i dag at styresmaktene gav bonden pengar for at han skulle utsetja slåtten og heller kjøpa fôr til dyra.
Gardsbruka på Husebø er små. Tidlegare var fisket attåtnæring – no er det gjerne gardsdrifta som sørgjer for biinntektene, med anna arbeid på land som hovudsyssel. Nokre få bruk driv enno jorda på fulltid, først og fremst med mjølkeproduksjon, og desse bruka leiger jord frå dei andre.
Framleis er det jordvegar som har fått liggja mykje godt i fred på Husebø, og mange av dei gamle løene er i bruk. Fuglelivet er rikt. Storspoven kjem heilt ned på bøane, bergirisk sit på mest kvar gjerdestolpe, stare ser du overalt, og sporvehauken er innom jamleg. Hubroen hekkar nok ikkje her, men er stundom innom og kikkar, han òg. Inne i så godt som alle løer hekkar låvesvaler, oftast fleire enn vanleg på våre kantar. Det vitnar om god insektproduksjon.
Om riksa frå 1997 vitterleg hekka og fekk fram eit ungekull, er uvisst. Men verdsett må ho ha kjent seg. Ho kom nemleg attende til same bøen året etter. Slikt har faktisk ikkje hendt i Hordaland sidan 1970-talet, då arten forsvann som fast hekkefugl i fylket.
