Det var i ein artikkel i Illustreret Nyhedsblad i 1862 at Ole Bull første gong la fram tanken om eit norsk musikkakademi. Ole Bull sitt arbeid for å skapa eit norsk akademi eller musikkonservatorium i 1860-åra var ein ærleg freistnad på å få i gang eit læresete der norsk folkemusikk var sjølve grunnlaget.
Det lukkast ikkje for Ole Bull, og det skulle gå over hundre år før ein annan av dei store musikarane våre, Sigbjørn Bernhoft Osa, tok opp tanken. I tida etter 1945 fekk den høgare musikkutdanninga her i landet si form, med Norges musikkhøgskole som krona på verket i 1973. Alt dette vart bygt opp utan at folkemusikken fekk plass i nokon av institusjonane. Hausten 1976 samla Sigbjørn Osa kring seg i heimen nokre gode vener som han trudde kunne vera med på å realisera Ole Bull sin draum. Sigbjørn var lite oppteken av formalitetar; han oppnemnde denne venekrinsen til styre for institusjonen. Hausten 1977 var arbeidet i gang. I dag står stiftinga Ole Bull-Akademiet som ein særmerkt og høgt verdsett del av høgskuleutdanninga i landet.
