Regjeringa gjorde i 1840-åra mykje for å betra vegsamband og andre kommunikasjonar mellom landsdelane. For å fremja ei snøggare postføring mellom Oslo og Bergen fekk kaptein Finne i 1842 i oppdrag å stikka ny veg i Stalheimskleiva.
Dette veganlegget kravde mykje fjellsprenging. Alt vart handbora og sprengt med krut. Ei rekkje arbeidslag var med på arbeidet, som drog til seg arbeidsfolk frå mange kantar av landet. Dei høge murane har halde seg uendra til denne dag. Nokre få svingar er utvida, og i staden for jernrekkverket er det ein støypekant, men elles er vegen den same: Knapt 2 km med stigning på 270 m og 14 svingar frå brua og opp til Stalheim. Bendiksvingen og Hatlebrotsvingen har namna sine etter arbeidsformenn.
Arbeidet tok 3 år, og den nye vegen kunne køyrast i 1846. Frå 1936 vart vegen sett i stand for køyring med bil og buss. I 1980 vart vegen avløyst av ny riksveg med to tunnelar, Stalheimstunnelen og Sivletunnelen. Stalheimskleiva er i dag eit freda kulturminne og framleis ein stor attraksjon. Vegen er open for einvegskøyring i sommarsesongen.